Αλέξη, πως κατάντησες έτσι;;

Θυμάσαι Αλέξη πριν από έξι μήνες;

Κυκλοφορούσες στο δρόμο και ήσουν ο απόλυτος άρχοντας.

Όλοι ήθελαν να σε αγκαλιάσουν και να σου σφίξουν το χέρι. 

Όλοι περίμεναν μια κουβέντα από το στόμα σου που θα τους έκανε να ξεχάσουν τον πόνο και την πίκρα των τελευταίων 5 χρόνων. Κάθε πρωί που έβγαινες από το σπίτι για να πας στην δουλειά σου, ο κόσμος σε χειροκροτούσε, με την ανακούφιση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Ότι και να έλεγες και ότι και αν ζητούσες, ο κόσμος ήταν έτοιμος να το δεχτεί και να σε ακολουθήσει, γιατί πίστεψε σε σένα.

Και ξαφνικά, Αλέξη, όλα άλλαξαν.

 Στην θέση του κόσμου που περίμενε κάτω από το σπίτι σου για να σε εμψυχώσει και να τον εμψυχώσεις ταυτόχρονα, υπάρχει μια παρκαρισμένη κλούβα των ΜΑΤ, και 2-3 αυτοκίνητα της ασφάλειας.

Έλεγες ότι θα κυκλοφορείς με τα πόδια γιατί έχεις το κούτελο σου καθαρό, και τώρα δεν κάνεις βήμα χωρίς την θωρακισμένη μερτσέντες σου.

Έλεγες ότι το μνημόνιο είναι καταστροφικό, και τώρα προσπαθείς να μας πείσεις πόσο καλό είναι και πόσο θα ωφεληθούμε από αυτό.

Μέχρι και το πρόσωπό παραμορφώνεται κάθε φορά που προσπαθείς να μας πείσεις ότι, για όλα αυτά φταίνε όλοι οι άλλοι τριγύρω σου, εκτός από εσένα..

Αλέξη, αρκετός κόσμος πηδάει στην θάλασσα από το καράβι που κυβερνάς, γιατί πλέον πιστεύει ότι βλέπεις τα βράχια, αλλά δεν κάνεις καμιά κίνηση για να τα αποφύγεις.   

Κατάφερες μέσα σε εφτά μήνες, να δώσεις πολιτικά μπόνους στα καμένα και υπό διάλυση κόμματα της δεξιάς, των οποίων τα πολιτικά απολιθώματα τύπου Βαγγέλα και Φωφίκας, ξεπαγώνουν και κοιτούν με αξιώσεις την πολιτική τους καριέρα ξανά.    

Δεν σεβάστηκες ούτε την Κ.Ε του Σύριζα, του κόμματος που σε έκανε πρωθυπουργό, να περιμένεις μέχρι το μεγάλο συνέδριο στα τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά τους έγραψες κανονικά, υποταγμένος στις εντολές της Μέρκελ και των υπολοίπων ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Και το χειρότερο απ΄ όλα Αλέξη, είναι ότι κατάφερες να ξανακάνεις τις δεξιές δυνάμεις της Ελλάδας, ελπίδα για αυτόν τον τόπο.

Τι να πω ρε Αλέξη, σε έχουν σιχαθεί και οι πέτρες πια……