Καλοκαίρι 1987.
Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τα άλλα παιδιά...
Φωνάζαμε, καθώς κατηφορίζαμε προς την κεντρική πλατεία, στο Ηράκλειο Κρήτης.
Ο υπέρτατος μπασκετικός άθλος μόλις είχε πραγματοποιηθεί, με την Εθνική μας να κερδίζει το μεγαθήριο τότε, την Σοβιετική Ένωση, με 103-101, με τον ογκόλιθο Αργύρη Καμπούρη να ευστοχεί σε 2 ελεύθερες βολές, κάτι δευτερόλεπτα πριν από την λήξη του παιχνιδιού, και αφού πρώτα είχαμε αποκλείσει την πάλαι ποτέ κραταιά Γιουγκοσλαβία του αείμνηστου Ντράζεν Πέτροβιτς.
Σήμερα, Παπανικολάου, Ζήσης, Μάντζαρης, Κουφός, Πρίντεζης, Καλάθης, Αντετοκούνμπο, Σλούκας και όλα τα άλλα παιδιά που συμπληρώνουν το ρόστερ της Εθνικής μας, της επίσημης αγαπημένης μας ομαδάρας, που έχει μεταφέρει το ελληνικό εθνόσημο από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη, βάζοντας μας στην ελίτ του παγκόσμιου μπάσκετ, ρίχνονται ξανά στην μάχη, με αξιώσεις, ακόμα και για μια θέση στο βάθρο.
Με τους " Πελαργούς ", την τρελοπαρέα που ακολουθεί παντού και πάντα την Εθνική μας, όπου και αν αυτή αγωνίζεται, που ποτέ δεν σταματούν να τραγουδούν και να χορεύουν στην εξέδρα, να δίνουν άλλη μια φορά το βροντερό παρόν στο κοντινό Ζάγκρεμπ, ως άξιοι υπερασπιστές του Ελληνικού φίλαθλου κοινού.
Το φορτίο για την Εθνική μας, βαρύ, ίσως το βαρύτερο από κάθε άλλη χρονιά και κάθε άλλη διοργάνωση, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται ίσως στην χειρότερη οικονομική κατάσταση της σύγχρονης ιστορίας της, με το ηθικό μας να βρίσκεται στο ναδίρ.
Για άλλη μια φορά η αγαπημένη ομάδα των Ελλήνων, αναλαμβάνει την ευθύνη να μας υπενθυμίσει, τις αξίες του Ελληνικού εθνοσήμου, υψώνοντας μας το ηθικό, και κάνοντας μας να νοιώθουμε υπερηφάνεια και αγάπη για αυτήν την σημαία, που τα χρώματα της παραμένουν αναλλοίωτα από την επανάσταση του Έθνους μας, στις 25 Μαρτίου του 1821.
Αν μη τι άλλο στο μπάσκετ, όπως και στην ιστορία μας, παρόλο που τώρα τελευταία κάποιοι το λησμονούν, έχουμε αποδείξει ότι δεν κάνουμε συμβιβασμούς, θυμηθείτε τι έγινε στο μουντομπάσκετ του 2006 εναντίον της υπερομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Γιατί όταν οι Έλληνες παίχτες βάζουν την φανέλα με το Ελληνικό Εθνόσημο, δεν υπάρχει κανένα eurogroup να μας τρομάξει, ούτε καμία συμμαχία ξένων να μας απειλήσει. Παίζουμε για ένα ανώτερο σκοπό, που υπερβαίνει τα οικονομικά deals των άτολμων πλέον Ελληνικών κυβερνήσεων.
Παιδιά, όποια κι 'αν είναι η πορεία σας, όπου κι 'αν καταφέρετε να φτάσετε, εμείς σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων από τα βάθη της καρδιάς μας για αυτά τα έντονα συναισθήματα που μας χαρίζετε κάθε φορά που μπαίνετε στο παρκέ.
Και κάτι τελευταίο :
Πάμε γερά, γερά, γερά με τσαμπουκά, πάμε γερά γερά γερά με τσαμπουκά.......................
Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τα άλλα παιδιά...
Φωνάζαμε, καθώς κατηφορίζαμε προς την κεντρική πλατεία, στο Ηράκλειο Κρήτης.
Ο υπέρτατος μπασκετικός άθλος μόλις είχε πραγματοποιηθεί, με την Εθνική μας να κερδίζει το μεγαθήριο τότε, την Σοβιετική Ένωση, με 103-101, με τον ογκόλιθο Αργύρη Καμπούρη να ευστοχεί σε 2 ελεύθερες βολές, κάτι δευτερόλεπτα πριν από την λήξη του παιχνιδιού, και αφού πρώτα είχαμε αποκλείσει την πάλαι ποτέ κραταιά Γιουγκοσλαβία του αείμνηστου Ντράζεν Πέτροβιτς.
Σήμερα, Παπανικολάου, Ζήσης, Μάντζαρης, Κουφός, Πρίντεζης, Καλάθης, Αντετοκούνμπο, Σλούκας και όλα τα άλλα παιδιά που συμπληρώνουν το ρόστερ της Εθνικής μας, της επίσημης αγαπημένης μας ομαδάρας, που έχει μεταφέρει το ελληνικό εθνόσημο από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη, βάζοντας μας στην ελίτ του παγκόσμιου μπάσκετ, ρίχνονται ξανά στην μάχη, με αξιώσεις, ακόμα και για μια θέση στο βάθρο.
Με τους " Πελαργούς ", την τρελοπαρέα που ακολουθεί παντού και πάντα την Εθνική μας, όπου και αν αυτή αγωνίζεται, που ποτέ δεν σταματούν να τραγουδούν και να χορεύουν στην εξέδρα, να δίνουν άλλη μια φορά το βροντερό παρόν στο κοντινό Ζάγκρεμπ, ως άξιοι υπερασπιστές του Ελληνικού φίλαθλου κοινού.
Το φορτίο για την Εθνική μας, βαρύ, ίσως το βαρύτερο από κάθε άλλη χρονιά και κάθε άλλη διοργάνωση, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται ίσως στην χειρότερη οικονομική κατάσταση της σύγχρονης ιστορίας της, με το ηθικό μας να βρίσκεται στο ναδίρ.
Για άλλη μια φορά η αγαπημένη ομάδα των Ελλήνων, αναλαμβάνει την ευθύνη να μας υπενθυμίσει, τις αξίες του Ελληνικού εθνοσήμου, υψώνοντας μας το ηθικό, και κάνοντας μας να νοιώθουμε υπερηφάνεια και αγάπη για αυτήν την σημαία, που τα χρώματα της παραμένουν αναλλοίωτα από την επανάσταση του Έθνους μας, στις 25 Μαρτίου του 1821.
Αν μη τι άλλο στο μπάσκετ, όπως και στην ιστορία μας, παρόλο που τώρα τελευταία κάποιοι το λησμονούν, έχουμε αποδείξει ότι δεν κάνουμε συμβιβασμούς, θυμηθείτε τι έγινε στο μουντομπάσκετ του 2006 εναντίον της υπερομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Γιατί όταν οι Έλληνες παίχτες βάζουν την φανέλα με το Ελληνικό Εθνόσημο, δεν υπάρχει κανένα eurogroup να μας τρομάξει, ούτε καμία συμμαχία ξένων να μας απειλήσει. Παίζουμε για ένα ανώτερο σκοπό, που υπερβαίνει τα οικονομικά deals των άτολμων πλέον Ελληνικών κυβερνήσεων.
Παιδιά, όποια κι 'αν είναι η πορεία σας, όπου κι 'αν καταφέρετε να φτάσετε, εμείς σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων από τα βάθη της καρδιάς μας για αυτά τα έντονα συναισθήματα που μας χαρίζετε κάθε φορά που μπαίνετε στο παρκέ.
Και κάτι τελευταίο :
Πάμε γερά, γερά, γερά με τσαμπουκά, πάμε γερά γερά γερά με τσαμπουκά.......................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου